Er zijn nu twee soorten AI-achterlijkheid. De eerste soort achterlijkheid gebruikt AI overal, zelfs waar het niet gebruikt zou moeten worden. De tweede soort achterlijkheid ziet AI overal, zelfs waar het niet gebruikt wordt.

Meestal is het duidelijk welke berichten wel en niet door AI zijn geschreven. Maar sommige mensen kunnen het verschil tussen normale teksten en AI-geschreven teksten niet zien. En omdat ze het verschil niet kunnen zien, zullen ze AI ofwel overmatig gebruiken... of anderen beschuldigen van het gebruik van AI! Wat we eigenlijk nodig hebben, zijn ingebouwde statistische AI-detectoren voor elk openbaar tekstveld. Plak een URL in een interface zoals archive.is en krijg de waarschijnlijkheid terug dat een div op de pagina door AI is gegenereerd. Over het algemeen is mijn mening dat AI-teksten niet rauw gebruikt moeten worden. Het is als een zoekmachine resultaat, het is lorem ipsum. Nuttig voor onderzoek, maar niet voor definitieve resultaten. AI-code is anders, maar zelfs dat vereist een beoordeling. AI-visuals zijn weer anders, en soms kun je ze direct gebruiken. We zijn nog steeds bezig met het ontwikkelen van deze conventies, aangezien de technologie zelf natuurlijk een bewegend doelwit is. Maar het is interessant dat zelfs technologen (die de enorme tijdsbesparingen zien die AI biedt voor bijvoorbeeld data-analyse of vibe coding) zich ergeren aan AI-rommel. Stel je voor hoeveel de mensen die de positieve kanten van AI niet zien, misschien een hekel aan AI hebben. TLDR: rommel is de nieuwe spam, en we hebben nieuwe tools en conventies nodig om het te verslaan.