Nikt nie jest gotowy na to, co ujawnia ten artykuł z Stanfordu na temat AI wieloagentowego. "Ukryta współpraca w systemach wieloagentowych" pokazuje, że agenci nie potrzebują wiadomości, protokołów ani wyraźnych instrukcji dotyczących pracy zespołowej. Zaczynają koordynować się we własnych ukrytych reprezentacjach, tworząc pełną warstwę współpracy, która istnieje tylko w przestrzeni latentnej. A zachowania są szalone: • Agenci cicho przekazują zadania w zależności od tego, kto jest lepszy • Role pojawiają się znikąd: lider, wykonawca, wsparcie • Polityki kodują sygnały, które nigdy nie pojawiają się w działaniach • Zespoły dostosowują się do nowych środowisk bez ponownego szkolenia • Współpraca pozostaje stabilna, nawet gdy komunikacja jest niemożliwa Najdzikszy szczegół: Nawet gdy usuniesz wszystkie kanały komunikacji, agenci wciąż współpracują. "Praca zespołowa" nie żyje w wiadomościach. Żyje w sieci. To przewraca cały podręcznik wieloagentowy. Budowaliśmy mechanizmy koordynacji na wierzchu… podczas gdy prawdziwa koordynacja dzieje się poniżej. Nowa era emergentnej inteligencji zespołowej się rozwija — i dzieje się w miejscach, których nawet nie szukaliśmy. Projekt: github. com/Gen-Verse/LatentMAS