10/10 - Het is pas voorbij als de dikke dame zingt De liquidatie op 10 oktober was niet willekeurig. Het leek een andere over-geheven afschaling, maar het voelde te schoon, te perfect getimed. Ik ben er nu van overtuigd dat het was gefabriceerd om de controle over de markt van particuliere handelaren naar instellingen te verschuiven. Zoals ik al zei, het geld verdween die dag niet; het migreerde gewoon. Het verplaatste zich van duizenden onafhankelijke handelaren naar een handvol instellingen: market makers, beurzen en liquiditeitsverschaffers. Die concentratie van kapitaal verandert de hele structuur van de markt. Particuliere handelaren handelen onafhankelijk, zonder coördinatie. Instellingen daarentegen kunnen synchroon bewegen. Zodra het merendeel van de liquiditeit in handen is van een paar entiteiten met afgestemde prikkels, wordt het veel gemakkelijker om de richting te beïnvloeden, volatiliteit te creëren en sentiment te vormen. Ik denk dat de liquidatie een berekende zet was om die verschuiving te bereiken. Het ruimde de particuliere liquiditeit op en plaatste het eigendom in handen van spelers die de markt daadwerkelijk kunnen bewegen. Deze spelers hebben nu grote tokenvoorraden, en hun winst hangt af van beweging. Ze hebben volatiliteit nodig omdat het hen in staat stelt waarde te extraheren van beide kanten van de transactie. Maar nog belangrijker, ze hebben een uitgang nodig. Ze hebben een enorme hoeveelheid tokens verworven tijdens die crash, en die tokens zullen uiteindelijk verkocht moeten worden. ...