Uświadomienie sobie, że nałożenie na siebie „funkcji przymusowej” (forcing function) jest systematyczną, skuteczną i wydajną techniką realizacji długoterminowych celów. Na przykład, wcześniej wspomniałem, że odchudzanie jest proste – wystarczy ustawić funkcję przymusową, która codziennie wymaga utraty 100 gramów. Codziennie ważę się kilka razy, szczególnie po kolacji, a gdy tylko zauważę, że waga przekracza (wczorajsza waga - 100 gramów), natychmiast przestaję jeść. Jeśli będę się tego trzymać przez miesiąc, naturalnie schudnę 3 kilogramy. Jeśli wytrwam przez sto dni, to będzie dziesięć kilogramów. Jeśli chodzi o sprzątanie bałaganu w pokoju, myśląc o tym, by posprzątać w ciągu jednego lub dwóch dni, czuję się zmęczony i to wydaje się trudne. Ale jeśli nałożę na siebie funkcję przymusową, codziennie wyrzucając przynajmniej dziesięć małych przedmiotów, wystarczy poświęcić dziesięć do dwudziestu minut. Jeśli coś nie kosztowało dużo i nie było używane przez co najmniej rok, bez wahania to wyrzucam. Po około trzech tygodniach, wyrzucając ponad dwieście rzeczy, pokój staje się naturalnie czysty i przestronny, a myśli stają się wyjątkowo jasne. Co więcej, rzeczy, których wcześniej nie mogłem znaleźć, nagle się pojawiają. Podczas wyrzucania, robiąc kilka prostych notatek, można to zamienić w grę, która daje poczucie osiągnięcia, a także zwiększa zdecydowanie w przyszłym wyrzucaniu rzeczy – to, co wcześniej budziło wątpliwości, teraz wyrzucam bez wahania. Dodatkowo, dzięki doświadczeniu w wyrzucaniu, znacznie zmniejsza się pragnienie kupowania i gromadzenia rzeczy. Zastosowanie funkcji przymusowej w inwestycjach można rozpatrywać z dwóch perspektyw: Z jednej strony, co miesiąc należy poświęcić przynajmniej 25-30 godzin na dogłębną analizę podstawową przynajmniej dwóch firm lub aktywów. Szczególnie w przypadku, gdy wartość rynkowa niektórych firm znacznie różni się od twoich oczekiwań, mogą występować poważne luki w zrozumieniu. W ten sposób zmuszam się do codziennego badania, co zajmuje mniej niż godzinę, więc obciążenie nie jest zbyt duże. Jednak po kilku latach zrozumienie znacznie się poprawia. Z drugiej strony, nawet jeśli zgromadziłem tak wiele wiedzy na temat przypadków, w końcowej alokacji inwestycji, główne pozycje nie powinny przekraczać pięciu. W ten sposób zmuszam się do ciągłego porównywania i ważenia różnych inwestycji, podejmując zdecydowane decyzje. W wielu przypadkach ryzyko nie może być uniknięte przez aktywne obliczenia, ale można je naturalnie i łatwo ominąć dzięki tej przymusowej, powtarzającej się analizie. Jak grają spekulanci, gdy nie nakładają na siebie funkcji przymusowej? Zwykle z powodu lenistwa nie chcą zagłębiać się w badania podstawowe, szczególnie w te łatwo dostępne, ale dalekie od ich strefy komfortu myślowego. Gdy widzą, że rynek byka nastał, zaczynają odczuwać fomo, a ich wybór staje się chaotyczny, bez żadnego mechanizmu oceny ryzyka. Gdy widzą okazje polecane przez znajomych, podejmują decyzje impulsywne. Ostatecznie ogromne straty są niemal nieuniknione. Systematyczne podejście jest lepsze niż pojedyncza strategia. Ustawienie „funkcji przymusowej” w różnych aspektach swojego życia decyduje o jakości ostatecznych decyzji w twoim systemie.

Nawiązywanie przyjaźni powinno również opierać się na "funkcji przymusowej". Wzmacniaj swoje kluczowe kręgi, dodając i usuwając osoby. Kiedy sam się rozwijasz, musisz również nieustannie podnosić koszty, które obcy muszą ponieść, aby się do ciebie zbliżyć. Suwerenna jednostka nieustannie wzmacnia swoją twierdzę, co naturalnie rozwiązuje wiele niejasnych potencjalnych ryzyk.