Prawdziwa współczucie, prawdziwa miłość do ludzkości, wymaga uznania kompromisów, podejmowania trudnych wyborów i, przede wszystkim, stawiania prawdy na pierwszym miejscu. Jeśli nie widzimy świata takim, jakim jest, to wszystkie nasze wysiłki będą daremne. Nie jest miłe nalegać na przyjemne kłamstwa. To jest egoistyczne. Oznacza to, że bardziej zależy ci na tym, aby wyglądać dobrze i unikać emocjonalnego dyskomfortu, niż na rzeczywistym czynieniu dobra. Byłoby miło, gdyby ludzie byli tak psychologicznie plastyczni, że moglibyśmy przekształcić Afganistan w liberalną demokrację. Ale to nieprawda, a koszt tego fałszywego przekonania w krwi i skarbach był ogromny. Byłoby miło, gdyby ludzie byli tak prospołeczni, że nadal wykonywaliby trudną i często nudną pracę bez perspektywy osobistych korzyści. Ale to nieprawda, a reżimy oparte na tym przekonaniu nieuchronnie prowadzą do masowej śmierci. Byłoby miło, gdyby nasza klasa ekspertów naprawdę była innym i lepszym gatunkiem, w dużej mierze odpornym na stronniczość lub przynajmniej zdolnym do samokontroli. Ale udowodnili, że są przynajmniej tak plemienni i stronniczy jak reszta z nas. Prawda musi poprzedzać oceny wartościujące. Najpierw jest prawda, potem powinno być. Nie tylko dlatego, że prawda pokazuje, jak osiągnąć swoje cele, ale także dlatego, że może ujawnić, że podstawowe warunki, w jakich twoje cele są sformułowane, są niespójne lub że zawierają milczące założenia, które są fałszywe.