Terug in de graduate school, toen ik me realiseerde hoe de "marktplaats van ideeën" eigenlijk werkt, voelde het alsof ik de cheatcodes voor een onderzoeksloopbaan had gevonden. Vandaag is dit het belangrijkste dat ik studenten leer, meer dan wat dan ook gerelateerd aan de inhoud van ons onderzoek. Een korte inleiding: als ik het heb over onderzoeksucces bedoel ik niet het publiceren van veel artikelen. De meeste gepubliceerde artikelen verstoffen omdat er te veel onderzoek in elk vakgebied is voor mensen om aandacht aan te besteden. En vooral gezien de eenvoud van het publiceren van preprints, hoeft onderzoek niet officieel gepubliceerd te worden om succesvol te zijn. Dus terwijl publicaties misschien een vereiste zijn voor carrière-ontwikkeling, zouden ze niet het doel moeten zijn. Voor mij is onderzoeksucces auteurschap van ideeën die je collega's beïnvloeden en de wereld een betere plek maken. Dus de basisinzichten zijn dat er te veel ideeën de marktplaats van ideeën binnenkomen, en we moeten begrijpen welke uiteindelijk invloedrijk zijn. Het goede nieuws is dat kwaliteit ertoe doet — andere dingen gelijk, beter onderzoek zal succesvoller zijn. Het slechte nieuws is dat kwaliteit slechts zwak gecorreleerd is met succes, en er zijn veel andere factoren die belangrijk zijn. Ten eerste, geef jezelf meerdere kansen. De rol van geluk is een regelmatig thema in mijn loopbaanadvies. Het is waar dat geluk veel invloed heeft op welke artikelen succesvol zijn, maar dat betekent niet dat je je eraan moet overgeven. Je kunt je "geluksoppervlakte" vergroten. Bijvoorbeeld, als je altijd preprints publiceert, krijg je meerdere kansen voor je werk om opgemerkt te worden: eenmaal met de preprint en eenmaal met de publicatie (plus als je in een veld met grote publicatietijden zit, kun je ervoor zorgen dat het onderzoek niet wordt gestolen of irrelevant is tegen de tijd dat het uitkomt). Algemeen gesproken, behandel onderzoeksprojecten als startups — accepteer dat er een zeer hoge variatie in uitkomsten is, waarbij sommige projecten 10x of 100x succesvoller zijn dan andere. Dit betekent dat je veel verschillende dingen moet proberen, grote sprongen moet maken, bereid moet zijn om te streven naar wat je collega's als slechte ideeën beschouwen, maar met een idee van waarom je mogelijk zou kunnen slagen waar anderen voor jou gefaald hebben. Weet je iets dat anderen niet weten, of weten zij iets dat jij niet weet? En als je ontdekt dat het het laatste is, moet je bereid zijn om het project snel te stoppen, zonder in de val van de verzonken kosten te trappen. Om duidelijk te zijn, succes is niet alleen afhankelijk van geluk — kwaliteit en diepgang zijn erg belangrijk. En het kost een paar jaar onderzoek om diep in een onderwerp te duiken. Maar een paar jaar aan een onderwerp besteden voordat je iets publiceert is extreem riskant, vooral vroeg in je carrière. De oplossing is eenvoudig: volg projecten, niet problemen. Projecten zijn langetermijn onderzoeksagenda's die 3-5 jaar of langer duren. Een productief project kan gemakkelijk een dozijn of meer artikelen opleveren (afhankelijk van het vakgebied). Waarom projecten kiezen in plaats van problemen? Als je methode is om van probleem naar probleem te springen, zijn de resulterende artikelen waarschijnlijk enigszins oppervlakkig en hebben ze mogelijk niet veel impact. En ten tweede, als je al bekend bent om artikelen over een bepaald onderwerp, zullen mensen eerder aandacht besteden aan je toekomstige artikelen over dat onderwerp. (Ja, auteursreputatie is erg belangrijk. Elke egalitaire opvatting over hoe mensen kiezen wat ze lezen is een mythe.) Om samen te vatten, ik werk meestal aan 2-3 langetermijnprojecten tegelijk, en binnen elk project zijn er veel problemen die worden onderzocht en veel artikelen die in verschillende stadia van de pijplijn worden geproduceerd. Het moeilijkste is weten wanneer je een project moet beëindigen. Op het moment dat je een nieuw project overweegt, vergelijk je iets dat een paar jaar zal duren om echt tot bloei te komen met een onderwerp waar je al zeer productief bent. Maar je moet iets beëindigen om ruimte te maken voor iets nieuws. Stoppen op het juiste moment voelt altijd aan als te vroeg stoppen. Als je op je gevoel afgaat, blijf je veel te lang in hetzelfde onderzoeksgebied. Tot slot, bouw je eigen distributie. In het verleden diende de officiële publicatie van een artikel twee doelen: het geven van de geloofwaardigheid die voortkomt uit peer review, en het distribueren van het artikel naar je collega's. Nu zijn die twee functies volledig gescheiden. Publicatie brengt nog steeds geloofwaardigheid, maar distributie is bijna volledig aan jou! Dit is waarom sociale media zo belangrijk zijn. Helaas introduceren sociale media ongezonde prikkels om je bevindingen te overdrijven, dus ik vind blogs/nieuwsbrieven en lange video's veel betere kanalen. We bevinden ons in een tweede gouden tijdperk van bloggen en er is een extreme schaarste aan mensen die geavanceerd onderzoek uit hun disciplines op een toegankelijke manier kunnen uitleggen zonder het te verlagen zoals in persberichten of nieuwsartikelen. Het is nooit te vroeg — ik begon een blog tijdens mijn PhD en het speelde een grote rol in het verspreiden van mijn doctoraal onderzoek, zowel binnen mijn onderzoekscommunity als daarbuiten. Samenvatting * Onderzoeksucces betekent niet alleen publicatie * De marktplaats van ideeën is verzadigd * Geef jezelf meerdere kansen * Kies projecten, niet problemen * Behandel projecten als startups * Bouw je eigen distributie.

@ThomasGrosso2