Czytałem w tym tygodniu "Kto wiedział" Barry'ego Dillera. Miałem okazję spotkać Barry'ego dwa razy na początku mojej kariery w Tinderze. Pierwszy raz to było trzy dni przed Świętami Bożego Narodzenia w 2015 roku. Byłem jeszcze nowy w firmie i starałem się wyrobić sobie nazwisko, więc pojawiłem się 22 grudnia zaledwie z kilkoma innymi osobami. "Kim jest ten facet w dresie?" zapytał jeden z naszych najmłodszych inżynierów, odrywając wzrok od swojego monitora. Spojrzałem w jego stronę i zobaczyłem Barry'ego Dillera, właściciela IAC i jednego z największych akcjonariuszy Tindera. Nie wiedziałem wtedy, ale Barry (wówczas 75-letni) miał tradycję odwiedzania biura Tindera tuż przed Świętami Bożego Narodzenia każdego roku. Chodził po biurze, zadając pytania, szczerze ciekawy tego, co wszyscy budują. Obserwowałem, jak podchodzi do jednego z naszych inżynierów i pyta: "Nad czym pracujesz?" Inżynier zaczął wyjaśniać, co robi, w bardzo technicznych terminach, a Barry słuchał, nie przerywając. Nie sądzę, żeby inżynier wiedział, kim on jest, bo gdyby wiedział, jestem pewien, że byłby znacznie bardziej zdenerwowany, tłumacząc swój kod! Rok później, w 2016 roku, upewniłem się, że będę w biurze w te same dni przed Świętami Bożego Narodzenia. Biuro znów było prawie puste, a my właśnie przeprowadziliśmy się do znacznie większej przestrzeni. I rzeczywiście, facet w dresie znów się pojawił, dokładnie w odpowiednim momencie. Barry Diller. Obszedł biuro, witając się i zadając nam, nielicznym, którzy wciąż byli w biurze, to samo pytanie: "Nad czym pracujecie?" Jednym z centralnych tematów "Kto wiedział" i kariery Barry'ego jest jego obsesja na punkcie zrozumienia, jak rzeczy działają na najbardziej podstawowym poziomie: "Tylko jeśli wszystko spowolniłem, mogłem zacząć rozumieć wszystkie części, a następnie próbować je uporządkować w coś spójnego. Zwykle na początku pogarszam sytuację, gdyż błądzę, próbując dotrzeć do podstawowych prawd. Instynkt, który cenię ponad wszystko, nie działa dla mnie zbyt dobrze w zawiłych sprawach. Muszę dotrzeć do rdzenia DNA w każdej sprawie, jej logicznej istoty, zanim będę mógł dodać coś wartościowego. To zajmuje dużo czasu, często irytując szybszych myślicieli, ale gdy to się krystalizuje, nie mogę być zniechęcony. Słucham z dodatkowym uchem, bardzo wyczulonym na usłyszenie nowej prawdy wśród kakofonii głosów w pokoju. Kiedy uchwycę tę nutę, niezależnie od tego, co mogłem wcześniej myśleć, zmienię kurs w sekundę. Jeśli kiedykolwiek miałem jakąś tajemną recepturę, to zdolność słyszenia sprzecznych, kreatywnych pomysłów bombardowanych w pokoju i wydobywania czegoś wartościowego. Ostatnio na spotkaniu ktoś narzekał, że nie jestem konsekwentny. Odpowiedziałem, że nigdy nie jestem konsekwentny; zmienię zdanie w mgnieniu oka, jeśli usłyszę lepszą prawdę.” - (Barry Diller, Kto wiedział) Patrząc wstecz, zdaję sobie sprawę, że kiedy pytał, co budujemy, nie chodziło o nadzór czy kontrolę zarządzającą. To była czysta ciekawość. Większość liderów chce wyglądać mądrze. Barry chciał stać się mądry i zrozumieć najmniejszą cząstkę tego, co budowaliśmy, nawet w te leniwe dni przed Świętami Bożego Narodzenia. Najlepsi inwestorzy i liderzy nie gonią za wynikami. Chcą zrozumieć okablowanie pod spodem. Pojawiaj się, zadawaj pytania i pytaj dalej, aż to zacznie mieć sens. Dres jest opcjonalny.