Ta wiadomość skłoniła mnie do przemyśleń na temat ekosystemu startupów medialnych… Zacząłem wydawnictwo od zera — dosłownie od niczego — 5 lat temu. Rozwinęło się w nagradzane biuro prasowe liczące 16 osób. Jako publikacja finansowana przez subskrybentów, nie mieliśmy przewagi finansowania oligarchów, paneli uznanych elit medialnych z Brooklynu/DC jako początkowych współpracowników, ani tego rodzaju pochlebnych artykułów w mediach branżowych, gdy wystartowaliśmy. Cholera, ledwo dostajemy uznanie, gdy inne redakcje kradną nasze materiały i przedstawiają je jako swoje. Musimy wszystko robić sami, wiedząc, że pchamy kamień pod górę. Jestem dumny z tego, co osiągnął The Lever, nawet jeśli praca i stres związane z tym postarzały mnie i prawdopodobnie skróciły moje życie. Ale różnica między tym, co trzeba przejść, aby przetrwać na nieoligarchicznej drodze, a łatwą ścieżką oligarchów, przypomina, dlaczego ekosystem medialny ciągle preferuje perspektywę oligarchów. Pole gry jest przechylone — jak wszystko w Ameryce — przez wielkie pieniądze. Branża, która z jednej strony czyni z wykonywania dziennikarstwa odpowiedzialności z nieoligarchicznych perspektyw bolesną mękę, a z drugiej strony lukratywną jazdę przywileju i zawodowego uznania dla komentatorów, którzy czczą oligarchię, to system, który w większości produkuje informacyjną mizerię, w której wszyscy jesteśmy teraz uwięzieni. Czasami widzę, jak ludzie się na nas złością, gdy prosimy czytelników o wsparcie i zostanie płacącymi subskrybentami. Mówię im, że alternatywą dla mediów wspieranych przez czytelników jest to, co mamy teraz — a jeśli są z tego zadowoleni, to w porządku. Nie jestem z tego zadowolony. Ale pięć lat w bezdusznej pracy nad próbą zbudowania czegoś lepszego - tak usatysfakcjonowany, jak jestem naszym sukcesem - wciąż nie jestem pewien, czy nowy paradygmat medialny może zostać zbudowany. Wyraźnie siły, które zbudowały istniejącą informacyjną dystopię, w której jesteśmy uwięzieni, intensywnie inwestują w kontynuowanie tonowania i ideologicznego regulowania dyskursu, aby pozostał w komfortowych ramach korporacjonizmu i neoliberalizmu - i będą nieustannie celebrowani i dobrze finansowani za tę pracę, jak są dzisiaj rano. Naprawdę życzę The Argument powodzenia — lubię czytać rzeczy, z którymi się nie zgadzam i które wyzywają moje myślenie. Ale myślę, że musimy wykorzystać takie momenty — z całym tym samouwielbieniem i uwielbieniem branży medialnej, jak widać tutaj — aby zrozumieć, jak bardzo gra jest ustawiona na korzyść tych, którzy mówią w imieniu władzy i pieniędzy, a przeciwko tym, którzy próbują reprezentować inny światopogląd. Naprzód.