Drie landen met grote lopende rekeningoverschotten (Japan uit rente-inkomsten en dividenden) en zoveel dollarreserves dat ze hun overtollige valuta de afgelopen 10 jaar in andere voertuigen hebben gestoken ... 1/

Dit zal uiteraard veel aandacht krijgen vanwege het waargenomen politieke signaal Maar minder voor de hand liggend is dat geen van deze landen een tekort aan reserves heeft of gebrek aan toegang tot handelsfinanciering, dus de werkelijke gebruiksdoel voor deze faciliteit is ... 2/

En alle drie de landen hadden meer fx kunnen accumuleren als ze dat gewild hadden -- China heeft in wezen fx overgedragen aan de staats-/beleidsbanken om te beheren (en recentelijk het fx-beheer uitbesteed aan de beleidsbanken) ... 3/

Korea heeft buitenlandse activa opgebouwd in de Nationale Pensioen Dienst, deels om de druk op de BoK te verlichten om in te grijpen (en ook omdat Korea vergrijst) en Japan heeft de GPIF ook aangemoedigd om meer in het buitenland te investeren... Ik zou zeggen deels omdat Abe meer dan 10 jaar geleden een zwakkere yen wilde 4/

We weten waarom Argentinië een swaplijn wil (het heeft geen buitenlandse valuta en wil de peso niet laten devalueren); we weten niet echt waarom Japan, Korea en China een "financieel veiligheidsnet" nodig hebben gezien hun ruime bestaande reserves + sterke externe positie 5/5