Trzy kraje z dużymi nadwyżkami na rachunku biegu (Japonia z dochodów z odsetek i dywidend) oraz tak dużymi rezerwami dolarowymi, że w ciągu ostatnich 10 lat skierowały swoje nadwyżki walutowe w inne instrumenty ... 1/

To oczywiście przyciągnie dużo uwagi z powodu postrzeganego sygnału politycznego Ale mniej oczywiste jest to, że żaden z tych krajów nie ma niedoboru rezerw ani nie brakuje mu dostępu do finansowania handlu, więc rzeczywiste zastosowanie tej instytucji to ... 2/

A wszystkie trzy kraje mogłyby zgromadzić więcej walut obcych, gdyby tylko tego pragnęły -- Chiny zasadniczo przeniosły zarządzanie walutami obcymi do banków państwowych/politycznych (a ostatnio zleciły zarządzanie walutami obcymi bankom politycznym) ... 3/

Korea zgromadziła aktywa zagraniczne w Narodowej Służbie Emerytalnej częściowo, aby zdjąć presję z BoK na interwencję (a także dlatego, że Korea się starzeje), a Japonia również zmusiła GPIF do większych inwestycji za granicą... Uważam, że częściowo dlatego, że Abe chciał słabszego jena ponad 10 lat temu 4/

Wiemy, dlaczego Argentyna chce linii swapowej (brakuje jej walut obcych i nie chce dopuścić do deprecjacji peso); nie do końca wiemy, dlaczego Japonia, Korea i Chiny potrzebują "finansowej poduszki bezpieczeństwa", biorąc pod uwagę ich znaczne zapasy rezerw + silną pozycję zewnętrzną 5/5