Van antropologie tot zoölogie, van techniek tot stedelijke planning, elke discipline produceert, modelleert en valideert kennis door middel van simulaties. Sommige computationele simulaties zijn ontworpen als meeslepende virtuele omgevingen waar ervaring wordt geartificialiseerd. Wetenschappelijke simulaties doen het tegenovergestelde van het creëren van misleidende illusies. Ze zijn de middelen waardoor anders ondenkbare onderliggende realiteiten toegankelijk zijn voor het denken: een technologie om te weten wat anders ondenkbaar is. Simulaties zijn epistemologische technologieën, en toch zijn ze diep onderbelicht. Ze zijn een vitale praktijk zonder een vitale theorie. Hoe zou een algemene theorie van simulaties eruitzien? In deze lezing laat Benjamin Bratton zien waar zo'n theorie van simulaties rekening mee zou moeten houden: schaduwen, opvoeringen, scenario's, synthetische ervaringen, modellen, demo's, onderdompelingen, trucs, speelgoedwerelden, miniaturen en projecties. Bekijk de lezing "Voor een Algemene Theorie van Simulaties" door @bratton in Antikythera Journal of via de link in bio.