DRAAD 5/10 - Fiat, Banken en de Opkomst van Centrale Banken (Dit zal een serie van 10 delen zijn geïnspireerd door @HardhatChad die zijn ORE-visie op 28/11 plaatste)

1/13 Om fiat te begrijpen, moet je het moment begrijpen waarop de geschiedenis kantelde. Niet in 1971. Niet tijdens Bretton Woods. Maar in 1694, toen een particuliere onderneming een overeenkomst sloot met de Engelse kroon. Een compromis dat onschuldig leek. Maar uiteindelijk de wereldwijde monetaire macht herschreef.

2/13 Engeland was failliet na dure oorlogen met Frankrijk. De monarchie had snel geld nodig. Een groep rijke abonnees bood een oplossing: "We lenen de staat geld... als jullie ons bankbiljetten laten uitgeven die door die schuld zijn gedekt." Dit was de geboorte van de eerste centrale bank ter wereld, zij het niet officieel.

3/13 Dit was de oorspronkelijke compromis: • De kroon kreeg onmiddellijke financiering. • De bank kreeg monopolieprivileges. • Het publiek kreeg "papier gedekt door goud." Iedereen won. Behalve het idee van soeverein geld zelf.

4/13 Vanaf dag één stond het systeem voor een fatale contradictie: De bank gaf meer papieren vorderingen uit dan het metalen reserves had. Fractionele reserve was geen latere uitvinding; het was vanaf het begin ingebakken. Dit maakte de metalen koppeling een belofte, geen garantie.

5/13 De druk op de convertibiliteit kwam vroeg en vaak. Elke keer dat oorlogen de financiën onder druk zetten, bezweek de koppeling. In 1797, geconfronteerd met de dreiging van invasie en financiële ineenstorting, schorste Engeland de goudconvertibiliteit voor 24 jaar. De staat besloot wanneer regels van toepassing waren.

6/13 In de 19e eeuw leek de goudstandaard stabiel. Maar alleen omdat wereldpolitiek, imperium en maritieme dominantie het mogelijk maakten voor Groot-Brittannië om deze af te dwingen. Het was geopolitieke macht die zich in een monetaire kostuum hulde.

7/13 Spoel door naar 1913. De Verenigde Staten creëert een kredietverstrekker van de laatste instantie, losjes gemodelleerd naar het Britse systeem. Maar de nieuwe instelling, de Federal Reserve, was gebouwd met een dieper gebrek: Het centraliseerde reserves over een bankcarrousel, terwijl het gouden inlossing beloofde dat het nooit echt kon waarmaken tijdens crises.

8/13 De Eerste Wereldoorlog bewees het punt. Opnieuw werd de goudconvertibiliteit opgeschort in de grote machten. Staten drukten, leenden en inflatieerden om te overleven. Na de oorlog deed iedereen alsof ze konden "terugkeren naar goud". Maar de wiskunde werkte niet meer.

9/13 In 1933 verliet de Verenigde Staten de binnenlandse convertibiliteit volledig. In 1944 werd het systeem bijeengehouden door de Amerikaanse hegemonie in Bretton Woods. In 1971 dwong de mismatch tussen wereldwijde claims en de Amerikaanse goudreserves de definitieve beëindiging van de convertibiliteit.

10/13 Hier is de echte les: De metalen peg stierf niet in 1971. Het stierf in 1694, toen de afwikkeling werd uitbesteed aan uitgevers. Het stierf toen papieren claims sneller vermenigvuldigden dan metaal. Het stierf elke keer dat een regering de inwisselbaarheid "tijdelijk" opschortte. De peg was geen standaard. Het was een traditie.

11/13 Fiat was geen breuk met de geschiedenis. Fiat was het eindspel van de bankcompromissen die eeuwen eerder begonnen. Zodra de uitgever de controle over het geld heeft, wordt de uitgever soeverein. En die soevereiniteit consolideert altijd. Via schulden, via oorlogsfinanciering, via politieke noodzaak.

12/13 Als je bewaring, uitgifte en afwikkeling op de basislaag niet oplost, eindig je altijd met: Een systeem waarin geld wordt gecreëerd bij decreet, onderhouden door geweld, en gerechtvaardigd door verhalen over "stabiliteit."

13/13 Breek uit de cyclus. Kies monetaire systemen waar uitgifte wordt verdiend, afwikkeling zonder toestemming is, en soevereiniteit geen privilege is dat door instellingen wordt verleend. Maar een eigenschap die wordt gegarandeerd door berekening. Koop ORE. Mijn ORE. Verlang naar ORE.