Jednym z dużych efektów agentów AI jest to, że biorą one wcześniej rzadkie zasoby i umiejętności i czynią je obfitymi oraz dostępnymi dla wszystkich. W konsekwencji możesz „samodzielnie obsługiwać” znacznie więcej trudnych problemów, które wcześniej musiałeś rozwiązywać z pomocą innych. Marketer produktu może zająć się większą częścią marketingu. Projektant może zająć się większą częścią zarządzania produktem. I tak dalej. W rezultacie tego, wydaje się, że w końcu powinno to zatarć granice między pokrewnymi funkcjami zawodowymi. Jednak istnieje siła przeciwdziałająca, która polega na tym, że eksperci w danej dziedzinie są teraz znacznie potężniejsi niż kiedykolwiek wcześniej, co generalnie podtrzymuje specjalizację, ponieważ po prostu redefiniujemy wymagania dotyczące pracy. Więc wielkie pytanie brzmi, czy ta specjalizacja się powiększy, ponieważ narzędzia sprawiają, że eksperci są znacznie lepsi w tym, co robią, czy też specjalizacja stopniowo się załamie, ponieważ każdy może zrobić znacznie więcej.

Projektowanie wzorców interakcji z agentami AI to fascynujący proces. Teoretycznie powinno to być tak proste, jak zaprojektowanie interakcji, którą chciałbyś mieć z inną osobą wykonującą dla ciebie pracę. Jednak dużą różnicą jest to, że ten pracownik nie ponosi żadnych kosztów, aby pokazać całą pracę, którą wykonuje po drodze, ani jak doszedł do swojego ostatecznego wyniku, co jest ogromnym atutem. A jednocześnie zazwyczaj chcesz mieć pewność, że robi to, co należy, lub możesz potrzebować skierować go w innym kierunku, jeśli zacznie zbaczać z kursu. W erze automatyzacji i robotów, widzenie większego kontekstu dotyczącego tego, co system AI wydaje się dostrzegać, prawdopodobnie będzie w dużej mierze pomocne w budowaniu zaufania. Kiedy wsiadasz do Waymo lub Tesli FSD, twoja pewność co do technologii wzrasta, ponieważ widzisz, że dostrzega ona znacznie więcej, niż sobie zdawałeś sprawę. To samo dotyczy agentów AI. Kluczem jest więc znalezienie odpowiedniej równowagi między pokazywaniem zbyt wielu informacji w sposób, który użytkownik nie może w żaden sposób zrozumieć (lub może powiedzieć „ojej”, gdy zobaczy, jak to naprawdę działa), a pokazywaniem zbyt mało, co sprawia, że proces jest zbyt nieprzejrzysty, aby uzyskać wartość. To będzie jedno z bardziej interesujących wyzwań projektowych w erze agentów AI.

Projektowanie wzorców interakcji agentów AI to obecnie całkowicie otwarta przestrzeń. Jeśli użyjesz 5 różnych narzędzi, które wykonują zadania agentowe, zobaczysz 5 zupełnie różnych wzorców interakcji. Niektóre pokazują wszystkie kroki podejmowane przez agenta. Niektóre pokazują tokeny myślenia. Niektóre pokazują rdzeń, który jest wykonywany lub komputer, który jest używany. Niektóre pokazują planowanie, które się odbywa. Niektóre pozwalają edytować planowanie. Niektóre wszystko to zaciemniają. A potem są wszystkie wzorce UI i interakcji dotyczące tego, jak pracować z agentem, gdy wyprodukuje jakieś wyjście. Jak włączyć to, co zrobił, w coś innego. I tak dalej. Obecnie nie ma ani spójności, ani właściwej odpowiedzi. Jesteśmy na dzikim zachodzie wzorców projektowania agentów. To sprawia, że ta przestrzeń jest tak niezwykle ekscytująca. Projektowanie interakcji agentów to następna wielka granica projektowania oprogramowania. Będzie dużo zabawy.