Voor het Weekend Essay van @thetimes hebben @dfkodsi en ik geschreven over de vervormende effecten van de wijdverspreide overgave van de academische wereld aan woke-theorieën - met inbegrip van de inspanningen om alarm te slaan van @Docstockk, @byrne_a, @aytchellesse, @jdoyleDoyle1. Veel politieke moderaten in de academische wereld hebben hun verantwoordelijkheid om normen te handhaven verwaarloosd, misschien naief denkend dat verschillende slechte, intellectueel en sociaal destructieve theorieën konden worden geïsoleerd binnen hun verschillende subdisciplines zonder een bredere ineenstorting van normen te veroorzaken. Wij beweren dat zij, en wij, fout waren. Link hieronder

Dit zou wel eens het meest nuttige kunnen zijn dat Raj Chetty heeft gepubliceerd, en hij heeft een aantal nuttige dingen gepubliceerd.

🧵Je hebt misschien gehoord van herstelrecht en hoe het de schooldiscipline verstoort. Maar heb je gehoord van PBIS? Voor @CityJournal onderzoek ik hoe PBIS (Positieve Gedragsinterventies en Ondersteuning) leidt tot klaslokaalanarchie.

Een geweldige lijst voor het beoordelen van onderzoeksvoorstellen.

Ik merk dat rechts-gecodeerde Twitter hetzelfde effect heeft op de rechterzijde als links-gecodeerde Twitter op de linkerzijde had. Het overtuigt hen dat, omdat ze in de opkomst zijn, zelfs hun meest extreme ideeën acceptabel zouden zijn voor het grote publiek.

Met betrekking tot de enorme mislukking van de rebranding van 'Cracker Barrel': Een belangrijk punt om te begrijpen over marketingexecutives, marktonderzoekers, personeel van reclamebureaus, enz. is dat ze de neiging hebben om jong, vrouwelijk, links georiënteerd, open-minded, niet-religieus en vaak kinderloos te zijn, met een voorkeur voor nieuwigheid. Ik heb jaren in die wereld geleefd, mijn boek 'Spent' (2008) geschreven over ongecontroleerd consumentisme, geadviseerd aan marktonderzoeksteams en reclamebureaus, lesgegeven aan de NYU Stern business school in 2013, trainingen gegeven voor marktonderzoekers van Fortune 500, enz. Marketeers denken dat ze hun corporatieve doelmarkten - wat die ook zijn - kunnen begrijpen via enquêtes, focusgroepen en reclame-splitstests. Maar op een emotioneel, intuïtief en cultureel niveau begrijpen ze doorgaans conservatieven helemaal niet. Of religieuze mensen. Of grootouders. Of mensen die traditie waarderen. Of patriotten. Wanneer marketeers een 'ouderwets' logo, merkidentiteit of retailontwerp zien, voelen ze vaak een viscerale afkeer en schaamte. Ze denken dat traditie gênant is en dat 'modernisering' verplicht is. Ze denken dat 'de klant altijd gelijk heeft' - tenzij de klant een patriottische christelijke grootvader is met een Chevy en een verborgen draagvergunning. En hun carrière-incentives zijn allemaal gericht op revolutie omwille van de revolutie. Niemand wordt gepromoveerd tot VP van Marketing door te zeggen: 'Hé, eigenlijk moeten we dingen zo laten als ze zijn; het heeft decennia gewerkt'. Dus de Cracker Barrel-fiasco is, IMHO, een volkomen voorspelbaar neveneffect van corporatieve marketeers die een extreem onrepresentatieve steekproef van Amerikanen zijn, wiens persoonlijkheidskenmerken, politieke oriëntaties en houdingen ten opzichte van religie, traditie en familie simpelweg niet de klanten weerspiegelen die ze zouden moeten begrijpen.

Willoughby en Lee zijn niet alleen bekwaam. Beiden behoren tot de besten in hun respectieve specialismen.

Het is moeilijk voor mij om in de gemoedstoestand te komen die zou leiden tot deze idiote beschuldiging. Wat voor soort persoon zou dit mogelijk hebben gemaakt? Dom? Gemeen? Mentaal ongebalanceerd?

Voor een hoop gegevens over seksuele variatie op allerlei eigenschappen, zie Bijlage 3 van _Human Diversity_.

De SAT-M komt uit op 2,4 SD's. Mijn fout. Ik heb de originele post bewerkt met het juiste nummer. Het is vroeg in de ochtend. Plaats nooit statistieken die in de vroege ochtend zijn berekend.