Nadat ik er goed over nagedacht heb, vind ik de laatste opmerkingen van @VitalikButerin over snelle opnames van L2 best interessant. Simpel gezegd: hij gelooft dat het belangrijker is om binnen een uur snel op te nemen dan om Stage 2 te bereiken. De logica achter deze prioriteitswijziging is het waard om dieper over na te denken: 1) De wachttijd van een week voor opnames is in de praktijk een groot probleem geworden, niet alleen vanwege de slechte gebruikerservaring, maar vooral omdat het de kosten voor cross-chain verhoogt. Bijvoorbeeld bij intent-gebaseerde bruggen zoals ERC-7683 moeten liquiditeitsverschaffers een week lang kapitaal vasthouden, wat de kosten voor cross-chain direct verhoogt. Het resultaat is dat gebruikers gedwongen worden om te kiezen voor een multi-signatuur oplossing met een zwakker vertrouwen, wat precies in strijd is met de oorspronkelijke bedoeling van L2. Daarom heeft Vitalik een 2-of-3 hybride bewijs systeem (ZK+OP+TEE) voorgesteld, waarbij ZK en TEE onmiddellijke resultaten kunnen bieden, en TEE en OP voldoende productievalidatie hebben. Theoretisch kunnen twee van deze systemen de veiligheid garanderen, waardoor de tijdskosten van het wachten op de volledige volwassenheid van ZK-technologie worden vermeden. 2) Een ander punt is dat Vitalik's nieuwe opmerkingen de indruk wekken dat hij pragmatischer is geworden? Van een idealistische jongeman die vol zat met "decentralisatie heilige oorlog" en "anti-censuur" naar een pragmatische aanpak met harde cijfers: 1 uur opname, 12 seconden eindresultaat, alles wordt eenvoudig en direct. Eerder was iedereen bezig met de decentralisatiegraad van Stage 2, nu zegt V God gewoon dat snelle opnames belangrijker zijn, wat gelijk staat aan het opnieuw prioriteren van het hele L2-ecosysteem. Dit legt de basis voor de ultieme vorm van de "Rollup-Centric" strategie, waardoor Ethereum L1 echt een uniforme afrekenlaag en liquiditeitscentrum kan worden. Zodra snelle opnames en cross-chain aggregatie zijn gerealiseerd, wordt het voor andere public chains moeilijker om de Ethereum-ecosysteem uit te dagen. De reden dat kleine V dit doet, is omdat de markt hem al met de voeten heeft gestemd; de markt geeft niet om de technische leuzen van decentralisatie, maar hecht meer waarde aan ervaring en efficiëntie. Deze verschuiving van "ideaal gedreven" naar "resultaatgericht" weerspiegelt dat het hele Ethereum-ecosysteem zich in een meer commerciële en competitieve richting ontwikkelt. 3) De vraag is nu: om de lange termijn doelen van realistische ervaring en infrastructuur op te bouwen te bereiken, zal het Ethereum-ecosysteem waarschijnlijk de volwassenheid en kostenbeheersing van ZK-technologie onder druk zetten. Kijkend naar de huidige situatie, hoewel ZK-technologie snel vooruitgang boekt, blijven de kosten een reële beperking. 500k+ gas voor ZK bewijs betekent dat we op korte termijn alleen een indienfrequentie van per uur kunnen bereiken. Om het ultieme doel van 12 seconden te bereiken, moeten we afhankelijk zijn van doorbraken in aggregatietechnologie. De logica hier is duidelijk: de kosten voor het frequent indienen van bewijs door een enkele Rollup zijn te hoog, maar als de bewijs van N Rollups kan worden samengevoegd tot één, wordt het economisch haalbaar om deze over elke slot (12s) te verdelen. Dit stelt ook nieuwe technische routes voor in het L2 concurrentielandschap; die L2-projecten die als eerste doorbraken in ZK bewijsoptimalisatie weten te behalen, kunnen misschien een plek vinden, terwijl degenen die nog steeds vastzitten aan Optimism's optimistische bewijs, waarschijnlijk de richting zullen verliezen.