Vertrouwen geminimaliseerd vs. vertrouwenloos. Wat is het verschil? (Ik denk dat de kinderen dit een "inspanningspost" noemen) Naar mijn mening is het onderscheid tussen "vertrouwen-geminimaliseerd" en "vertrouwenloos" niet semantisch: het is fundamenteel voor hoe we systeemontwerp benaderen. De meeste brugprojecten beweren vertrouwen-geminimaliseerd te zijn zonder ooit te bewijzen wat het theoretische minimum vertrouwen eigenlijk is onder gegeven beperkingen. Dit stoort me als iemand die is opgeleid in de informatietheorie, waar we fundamentele limieten vaststellen en vervolgens systemen demonstreren die die limieten bereiken of benaderen. In cryptografisch brugontwerp biedt niemand dergelijke bewijzen. Ze verminderen gewoon enkele vertrouwensassumpties en verklaren de overwinning. We kunnen een sterkere claim maken: we kunnen hetzelfde niveau van vertrouwenloosheid bereiken alsof een gebruiker Eth gebruikt op een slim contract op Ethereum. Als je de lening terugbetaalt, kun je altijd je onderpand terugkrijgen. Dit is niet afhankelijk van het gedrag van een commissie, de eerlijkheid van een bewaarder of bestuursbeslissingen. Het wordt afgedwongen door dezelfde cryptografische aannames die digitale handtekeningen beveiligen—de basis van alle cryptocurrency-beveiliging. De praktische implicaties zijn enorm. Toen FTX instortte, verloren gebruikers die vertrouwden op gecentraliseerde bewaarders alles. Toen verschillende leenprotocollen faalden, verdween het Bitcoin-onderpand.