Het is verkeerd om oudere mensen eerst te laten stretchen of aerobe oefeningen te doen, zonder krachttraining. Veel ouderen hebben niet eens de kracht om op te staan, waardoor ze gemakkelijk kunnen vallen. Voor hen kan lopen zelfs een groot risico met zich meebrengen. Krachttraining die zittend kan worden uitgevoerd, vooral voor de benen, is de juiste aanpak voor ouderen. ​​​ Voor ouderen is de spierkracht (muscle power, dat is kracht x snelheid) belangrijker dan spiersterkte (strength). Veel tachtigjarige ouderen hebben slechts de helft van de spierkracht die ze op twintigjarige leeftijd hadden, maar de kracht is minder dan een kwart van die op twintigjarige leeftijd. Lage kracht betekent dat ze in geval van een onverwachte situatie niet snel genoeg kunnen reageren om hun balans te behouden, waardoor het risico op vallen aanzienlijk toeneemt. Een sleutel tot het bepalen van spierkracht en -kracht is het zogenaamde type II spiervezels, ook wel 'snelle spieren' genoemd. Onderzoekers in Denemarken hebben in 1990 verschillende groepen van 20- en 70-jarigen vergeleken en aangetoond dat jarenlang hardlopen en zwemmen voor 70-jarigen nauwelijks helpt om de kracht en kracht van de beenspieren te behouden. De snelle spieren van deze mensen verschillen niet veel van die van hun leeftijdsgenoten die weinig bewegen; hun volume is slechts de helft van dat van twintigjarige jongeren. Maar 70-jarige gewichtheffers hebben zeer grote type II spiervezels in hun benen, waarvan het volume, de functie en de verschillende prestatieparameters tijdens spiercontractie niet verschillen van die van twintigjarige jongeren. (Een deel van de inhoud is ontleend aan het boek Stronger van Michael Gross, pagina 311-312)