Over grote A, een paar beledigende woorden "A-aandelen, misschien de laatste ontsnappingsgolf" -- Deze langverwachte stijging van de A-aandelen kan zijn wat ze hebben gecreëerd met kunstmatige stijgingen, de weg van de kleine beleggers naar de hel. Deze stijging van de A-aandelen wordt door velen gezien als hoop, maar ik beschouw het meer als een zorgvuldig opgezet valstrik. Want de onderliggende code van de A-aandelen is al herschreven: Ten eerste, functionele vervreemding is de "nieuwe normaal" voor A-aandelen: het primaire doel is verder verwijderd van het creëren van rendement voor aandeelhouders, en richt zich meer op het dienen van de "stabiliteit" van de politieke situatie. Daarnaast is er, vóór het doel "rendement voor investeerders creëren", een belangrijker doel: "kapitaal voor het land behouden". Wanneer het Amerikaanse stablecoin-wetgeving en de opkomst van blockchain in de Amerikaanse aandelenmarkt de binnenlandse kapitaalstroom aantrekken, moet de A-aandelen "vermogenseffect" creëren om kapitaal vast te houden. Dit is eigenlijk ook een vorm van economische stabilisatie, maar in tegenstelling tot de eerdere focus op het handhaven van de stabiliteit van de financiële markten, is het duidelijk een versterking en upgrade. Ten tweede, institutionele korting: wanneer "stabiliteit" alles overwint, vervangt de hand van het beleid de markt en wordt de enige prijsanker. Het resultaat is een kunstmatige langzame stijging en systematische "waarderingskorting". De overheid wil zowel dat de aandelenmarkt stijgt om het vertrouwen te versterken, als dat ze bang is dat particuliere bedrijven (vooral in de AI-sector) hierdoor oncontroleerbaar worden. Deze tegenstrijdigheid van "zowel dit als dat willen" stelt een onzichtbaar plafond voor de hele markt. Ten derde, externe ketens: bovenop de interne tegenstrijdigheden hangt het zwaard van Damocles van buitenaf. AI en cryptocurrency bewapenen de "soevereine individuen", waardoor ze in staat zijn om de kapitaalcontroles van "soevereine staten" tegen te gaan. En de VS omarmen deze trend actief via de stablecoin-wetgeving, wat gelijkstaat aan het bouwen van een conforme, efficiënte "uittocht" snelweg voor wereldwijd kapitaal. De wedijver tussen de VS en China, gecombineerd met de technologische revolutie, heeft enorme, niet-kwantificeerbare risico's toegevoegd voor het bezit van RMB-activa. Ten vierde, het ineenstorten van vertrouwen: om de schijnbare "stabiliteit" te handhaven, wordt de kloof tussen het officiële economische verhaal en de marktrealiteit, en de individuele ervaringen steeds groter. Wanneer macro-economische gegevens hun geloofwaardigheid verliezen, kunnen investeerders, die de basis niet vertrouwen, alleen speculeren. De "vertrouwenspremie" van de markt verandert volledig in een "vertrouwenskorting", de basis van consensus is al afgebroken. A-aandelen lijken meer op de meme van de cryptomarkt aan het einde van een bullmarkt, de irrigatie van de kerstboom is de onvermijdelijke uitkomst voor de meeste aandelen. Ten vijfde, gebrek aan geloof: dit is de laatste druppel die de "ontsnappingsgolf" doet ontploffen. Jarenlange berenmarkten hebben de geduld en het geloof van investeerders uitgeput. Wanneer deze stijging door steeds meer mensen wordt doorzien als een strategie van "officiële kunstmatige stijging om de uitgang te verbergen", is de enorme verzonken kostprijs niet langer een reden om te blijven, maar wordt het de grootste drijfveer om resoluut te vertrekken. Want voor hen kan dit de laatste kans zijn om te verkopen en hun verliezen te dekken. Deze mentaliteit verspreidt zich, en in de laatste fase van de markt zal het alleen maar leiden tot een massale uittocht. Ten slotte, een oorlog die niet te winnen is: de A-aandelenmarkt ontdekt nu dat het zich in een asymmetrische systematische concurrentie bevindt met het nieuwe on-chain financiële systeem. In het verleden vond de concurrentie plaats tussen beurzen, zoals de New York Stock Exchange en de Shanghai Stock Exchange. Nu vindt de concurrentie plaats tussen twee fundamenteel verschillende "kapitaal besturingssystemen". De ene is een gesloten, top-down, op politieke stabiliteit gerichte systeem; de andere is een open, door regels gereguleerd systeem, met technologische efficiëntie en wereldwijde interoperabiliteit als kern. In deze race op basis van efficiëntie en vertrouwen bevindt het huidige Chinese financiële model, waarop grote A is gebaseerd, zich in een aanzienlijke nadelige positie. De enige verdedigingsmaatregel is om de kosten van uittreden te verhogen en een illusie van welvaart in het binnenland te creëren.