Poprawny

Wszyscy pomijają prawdziwą historię. Microsoft nie tylko ogłosił migrację do Rust. Ogłosili, co będą w stanie zrobić agenci kodowania AI do 2030 roku. "1 inżynier, 1 miesiąc, 1 milion linii kodu." To 50 000 linii kodu przetłumaczonych, zweryfikowanych i wdrożonych dziennie. Na inżyniera. Aktualny stan tłumaczenia kodu przez AI? Claude 3.5, najlepszy model do tłumaczenia z C na Rust, odnosi sukces w 45% benchmarkowych programów. Wskaźniki sukcesu kompilacji w przypadku złożonych tłumaczeń na poziomie repozytoriów spadają nawet do 46%. Microsoft właśnie powiedział, że stawiają na to, że mogą podwoić tę dokładność I skalować ją do setek milionów linii w ciągu pięciu lat. Liczby są oszałamiające. Sam Office ma prawie 100 milionów linii kodu C++. Windows to kolejne 50 milionów. Azure, SQL Server, Xbox, kompilatory, wirtualizacja. Baza kodu C/C++ Microsoftu liczy setki milionów linii napisanych przez dekady, z aliasowaniem wskaźników, niezdefiniowanym zachowaniem, porządkiem pamięci i zależnościami platformowymi wbudowanymi w każdą warstwę. Już zaczęli. 152 000 linii przepisanych w bibliotece DirectWrite Core. Wywołanie systemowe napisane w Rust teraz znajduje się w jądrze Windows. "Infrastruktura algorytmiczna tworzy skalowalny graf nad kodem źródłowym w skali" mówi wszystko. Budują agentów AI, którzy nawigują po drzewach zależności, proponują transformacje i weryfikują równoważność w miliardach ścieżek użycia. To jest infrastruktura, która będzie istnieć po migracji do Rust. System, w którym agenci AI rozumieją całe bazy kodu jako zapytania grafowe. Gdzie inżynier może wskazać na milion linii kodu dziedziczonego i mieć agentów proponujących, tłumaczących, testujących i wdrażających zmiany szybciej, niż jakikolwiek człowiek mógłby przeczytać oryginał. Firmy budujące tę infrastrukturę teraz będą kumulować tę przewagę przez następne dziesięciolecie. Microsoft buduje to z konieczności, ponieważ muszą rozwiązać problem Rust w każdym razie. Wszyscy inni będą to licencjonować lub budować swoje własne. Pięć lat na zbudowanie systemów AI, które mogą rozumieć i przekształcać dziedziczone bazy kodu w tempie 50 000 linii dziennie na inżyniera. Migracja do Rust zdobywa nagłówki. Infrastruktura agentów AI na skalę bazy kodu to prawdziwy atut.

Rynek błędnie wyceniał biologiczną trwałość przez 4000 lat. A handel zawsze był dokładnie tym, co opisuje Bryan, przebiegając w przeciwnym kierunku. Badanie opublikowane w American Geriatrics Society śledziło to: chińscy cesarze od 221 r. p.n.e. do 1912 r. n.e., z nieograniczoną bogactwem i władzą, żyli średnio 41,3 lat. Ich służba żyła średnio 71,3 lat. Mnisi buddyjscy osiągali 66,9 lat. Tradycyjni chińscy lekarze dożywali 75,1 lat. Najbogatsi ludzie w starożytnej historii wymieniali swoje biologiczne aktywa w szybszym tempie niż wszyscy poniżej nich. Sześciu cesarzy dynastii Tang zmarło w średnim wieku z powodu „eliksirów nieśmiertelności” z rtęcią. Qin Shi Huang, który zjednoczył Chiny i zbudował Wielki Mur, zmarł w wieku 49 lat z tego samego zatrucia. Cesarz Wuzong zmienił swoje imię, aby zawierało więcej „elementów ognia” na radę swojego alchemika, mając nadzieję, że wyleczy to jego chorobę wywołaną rtęcią. Zmarł 12 dni później w wieku 33 lat. Aleksander Wielki spędził lata na poszukiwaniu źródła młodości. Zmarł w wieku 32 lat. Roger Bacon, filozof z XIII wieku, napisał szczegółowe plany, aby przedłużyć życie papieża Klemensa IV, aby mógł zjednoczyć chrześcijaństwo. Papież i tak zmarł. Eliksiry Bacona nie mogły wyprzedzić biologii. Wzór się powtarza. Maksymalne zasoby. Maksymalne wysiłki. Maksymalne skupienie na biologicznej trwałości. Minimalna długość życia w porównaniu do ludzi, którzy po prostu żyli. Bryan Johnson wydaje 2 miliony dolarów rocznie na Blueprint. Przyjmuje codziennie ponad 100 suplementów, przeszedł terapię genową w Hondurasie, otrzymał transfuzje osocza od swojego nastoletniego syna, przeszedł skoncentrowaną terapię falą uderzeniową penisa i przekształcił swój dom w klinikę medyczną kosztującą 6,8 miliona dolarów. Jego protokół zajmuje 4 godziny dziennie. Służba, która przeżyła cesarzy, nie robiła nic z tego. Mnisi, którzy przeżyli cesarzy, medytowali i jedli proste posiłki. Lekarze, którzy przeżyli wszystkich, po prostu rozumieli umiar. To, co Bryan nazywa „wydawaniem biologicznych aktywów na walutę fiat i status”, ma historyczne odbicie: wydawanie biologicznych aktywów na samą biologiczną trwałość. Obsesja staje się wydatkiem. Optymalizacja staje się stresem. Strach przed śmiercią przyspiesza jej nadejście. Bryan ma rację, że związek między akumulacją bogactwa a zdrowiem jest źle skalibrowany. Współczesna kultura pracy niszczy ciała dla gier statusowych, które nie kumulują się. Ramka „wkrótce biologiczna trwałość stanie się najcenniejszym aktywem” pomija fakt, że już była najcenniejszym aktywem. Każdy cesarz, który pił rtęć, wierzył w to samo. Każdy alchemik obiecywał tę samą przyszłość. Każda bogata osoba, która wymieniała złoto na dodatkowe lata, odkryła to samo ograniczenie: nie można kupić czasu, można tylko kupić próby na czas. Prawdziwy arbitraż leży między wysiłkiem a łatwością. Mnisi, którzy przeżyli cesarzy o 25 lat, po prostu żyli. Medytowali, jedli umiarkowanie, unikali polityki dworskiej. Różnica między dążeniem do długowieczności a przypadkowym jej posiadaniem może być najtrwalszym błędnym wycenieniem w historii ludzkości. Bryan ma rację co do kierunku. A 4000 lat danych pokazuje, że ludzie, którzy optymalizowali najciężej, konsekwentnie umierali najmłodsi.