Prywatność onchain nie osiągnęła dopasowania produktu do rynku, ponieważ produkt nie był odpowiedni, a nie dlatego, że rynek nie istnieje. Produkt (poprzednie rozwiązania dotyczące prywatności onchain) nie był odpowiedni głównie z powodu: 1. Braku prywatności bez kompromisów. Prywatność nie może być osiągnięta kosztem dostępu do płynności, niskich opłat transakcyjnych i UX. Poprzednie rozwiązania miały problematyczne kompromisy. Użytkownicy, w większości przypadków, bardziej interesują się możliwością dokonania transakcji (płacenia, otrzymywania płatności, kupowania aktywów itp.) niż prywatnością samej transakcji. 2. Braku prywatności odpornej na zagrożenia. Kiedy dochodzi do poważnego włamania onchain (jak w przypadku włamania na Bybit), obecny stan rzeczy polega na tym, że skradzione środki są w większości śledzone i mogą być zamrożone w późniejszym czasie przez jakichkolwiek pośredników finansowych, takich jak giełdy i off-ramps. Ten stan rzeczy musi być wspierany przez protokoły prywatności, chyba że uzyskamy pewność regulacyjną, że takie gwarancje nie są wymagane. Na szczęście widzimy projekty (takie jak @0xMiden, @inconetwork i @SeismicSys), które rozwiązują oba problemy bezpośrednio, stosując pragmatyczne podejścia do prywatności, opierając się na kombinacji technologii takich jak TEE, MPC oraz tradycyjne rady bezpieczeństwa.