Kluczowa różnica między CLARITY a projektem struktury rynku Senatu: Centralizowany token bez materialnej funkcji ma większe szanse na zakwalifikowanie się do traktowania jako niepapier wartościowy w ramach aktywów pomocniczych niż zdecentralizowana sieć, taka jak Ethereum, Cosmos itp.

Ramowy projekt Senatu nagradza bierność emitentów zamiast decentralizacji i ryzykuje ukaraniem tych sieci, które są najbardziej zgodne z zasadami otwartego, przejrzystego i bezpiecznego blockchainu.

Zgodnie z projektem ustawy Senatu, jeśli fundacja uznawana jest za prowadzącą istotne, ciągłe działania, które głównie determinują wartość tokena (co jest niejasnym i subiektywnym standardem), token może zostać wykluczony z traktowania jako aktywa pomocnicze i w związku z tym nadal być uznawany za papier wartościowy.

W przeciwieństwie do tego, zgodnie z ustawą CLARITY, token może być nadal traktowany jako cyfrowy towar, nawet jeśli fundacja pozostaje aktywna, pod warunkiem, że żadna strona nie ma jednostronnej kontroli. W takim przypadku fundacja musiałaby po prostu dostarczyć kilka podstawowych informacji; wiele z nich niektóre fundacje już dostarczają.