Nie jestem pewien, jaki jest model biznesowy na wszystkich tych łańcuchach stablecoinów, ale jest dobry powód, aby być sceptycznym. W większości przypadków istnieją dwa potencjalne źródła przychodu: 1) Zyski z krótkoterminowego zadłużenia wspierającego cyfrowe dolary 2) Opłaty transakcyjne Biorąc pod uwagę zakaz zysku (na mocy ustawy GENIUS), 1) (zyski z krótkoterminowego zadłużenia) jest znacznie mniej prawdopodobne, aby zostało zredukowane do minimum, ponieważ przekazywanie zysku użytkownikom wywierałoby presję na emitentów, aby obniżyli marże zysku w celu zdobycia udziału w rynku. 2) (Opłaty transakcyjne) zostały już w większości zredukowane do minimum. Możesz wysyłać stablecoiny na wielu łańcuchach, gdziekolwiek na świecie, za mniej niż cent. Wyjątki stanowią procesory płatności z efektami sieciowymi i alternatywnymi korzyściami (np. Stripe). Ponieważ mają miliony połączonych sprzedawców i oferują alternatywne korzyści (np. drogie systemy wykrywania oszustw), mogą pobierać nieco wyższe opłaty za dostęp. Ponieważ opłaty za gaz są mniejsze niż cent na wielu łańcuchach, ustabilizowani sprzedawcy tracą tylko nieznaczną część swoich marż zysku, nie budując własnego łańcucha (co samo w sobie jest kosztowne w budowie i eksploatacji). I nie widzę żadnych mocnych dowodów na to, że standardy zgodności nie mogą być spełnione na istniejących łańcuchach. Tak więc twoja zdolność do monetyzacji 2) nie zmienia się znacząco, nawet jeśli masz własny łańcuch. Inny strumień przychodów 1) (zyski z krótkoterminowego zadłużenia) nie jest w ogóle dotknięty, niezależnie od tego, czy uruchomisz na własnym łańcuchu, czy na istniejącym. Z tego, co mogę powiedzieć, nie wydaje się również, aby istniały jakiekolwiek znaczące przeszkody w adopcji płatności on-chain, które nie mogłyby być zapisane w inteligentnym kontrakcie i wymagałyby całkowicie nowego łańcucha. Czego mi brakuje?