Ongeveer 2 weken nadat ik als werknemer bij Twitter begon, werd ik gevraagd om een team samen te stellen om de bewerkknop te creëren. Het was al lange tijd de meest gevraagde functie op het platform. Het ontwerpproces was eenvoudig. Ik denk dat we dat in ongeveer een dag deden. Maar toen begon het echte werk. Twitter was niet gebouwd om dingen te maken. Soms voelde het alsof iedereen binnen het bedrijf nee kon zeggen tegen een idee en het dan werd afgeblazen. Het duurde 4 maanden om een schatting te krijgen van hoe lang het zou duren om de bewerkknop te bouwen. 4 maanden van eigenlijk smeken om mensen te vragen hoe lang het zou duren om dit ding te bouwen. De schatting kwam uiteindelijk terug. De ingenieurs schatten dat het 18 maanden zou duren om de bewerkknop te bouwen. 18 maanden om een eenvoudige functie te bouwen. Na veel onderhandelen werd dat teruggebracht tot ik denk 8 maanden. En de oplossing was extreem gebrekkig en beperkt. Toen de bewerkknop eindelijk werd gelanceerd, waren de hoofdontwerper en productmanager die mij hadden gevraagd om het project op te pakken, beiden ontslagen. De nieuwe hoofd product kondigde de lancering aan en mijn team kreeg geen enkele erkenning. Toen ik vroeg om de ontwerper die vanaf dag één aan het project had gewerkt te noemen, kreeg ik een boze telefoontje. Dit was allemaal voor Elon. Twitter was het slechtst beheerde bedrijf dat ik ooit heb meegemaakt.