Porównania stablecoinów do Wąskich Banków zazwyczaj pomijają najważniejsze szczegóły. Mianowicie: przekazywanie zysków i zamierzona baza klientów. Atrakcyjność modelu biznesowego Wąskiego Banku wynikała z przekazywania stawki IORB (obecnie na poziomie 4,4%) do wcześniej niekwalifikowanych instytucji (np. MMF, które mogą mieć dostęp tylko do stawki ON RRP, która obecnie wynosi 4,25%). Jego celem było również nigdy nie być bankiem konsumenckim, ale dzielić 15 punktów bazowych z tymi instytucjami. Odrzucenie Wąskiego Banku przez Fed było ostatecznie związane z ich problemem z przekazywaniem zysków i wpływem, jaki miałoby to na skuteczność polityki monetarnej (np. EFFR przestałoby być tak użyteczne, fundusze zaczęłyby wypływać z systemu bankowego itd.) Wąsko-Bankowy-Stablecoin-Equivalent nie tylko parkowałby fundusze w bezpiecznych aktywach, ale przekazywałby stawki do konsumentów, co jest zabronione na mocy ustawy GENIUS. I mało prawdopodobne, że stanowisko Fed w tej sprawie powinno się zmienić, ponieważ wpływ przekazywania stawki IORB do konsumentów praktycznie uczyniłby politykę monetarną nieaktualną, ponieważ nie byłoby już kosztu alternatywnego trzymania gotówki dla nikogo. Zamiast tego, zamiast MMF zyskujących ~15 punktów bazowych, to konsumenci zyskaliby 440 punktów bazowych. Zgadzam się ze wszystkim innym w poście @nic__carter, jednak uważałem, że to dobry szczegół do wyjaśnienia.