Dziękuję nauczycielowi Ni Da za rozbudzenie myślenia~ Wielu ludzi dyskutuje o Powellu, koncentrując się na dwóch kwestiach: 1. Czy działa zbyt wolno (zbyt wolne podwyżki stóp + zbyt wolne obniżki stóp); 2. Czy ma zbyt dużą władzę. Po pierwsze, wracając do przeszłości, od momentu objęcia stanowiska w 2018 roku, amerykańska gospodarka przeszła od silnego wzrostu, przez uderzenie pandemii COVID-19, aż do stopniowego odbudowywania się. Mimo że na początku 2020 roku, w obliczu pandemii, podjął bezprecedensowe działania luzujące (takie jak bezpośredni zakup obligacji korporacyjnych i masowe luzowanie ilościowe), co skutecznie ustabilizowało rynki finansowe, polityka podwyżek stóp z 2018 roku również wywołała gwałtowne wahania na rynku, a Trump publicznie krytykował go za zbyt agresywne podejście (choć Powell sam uważał, że podwyżki były zbyt późne). Ogólnie rzecz biorąc, Powell wykazał się dużymi umiejętnościami w zarządzaniu kryzysowym, ale kontrowersje dotyczące jego zdolności do dostosowywania polityki w normalnych czasach, zwłaszcza w kontekście kontroli inflacji i równowagi długoterminowego wzrostu gospodarczego, wciąż trwają. Jednak utrzymanie wzrostu gospodarczego i stabilności cen nie jest zadaniem i celem jednego działu Rezerwy Federalnej. Jeśli porównamy wpływ polityki monetarnej i fiskalnej na płynność, polityka monetarna (np. obniżki lub podwyżki stóp) bezpośrednio wpływa na płynność rynkową poprzez dostosowanie stóp procentowych i operacje na otwartym rynku, co ma szybki i szeroki wpływ, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych (jak w 2020 roku). Z kolei polityka fiskalna (np. wydatki rządowe lub obniżki podatków) wpływa na płynność w sposób bardziej pośredni, wymaga zatwierdzenia przez Kongres, a jej wdrożenie jest opóźnione, ale może mieć większą skalę (jak w przypadku planów stymulacyjnych w czasie pandemii). W obecnym kontekście stopy procentowej na poziomie 4,5%, obniżka stóp w krótkim okresie może zwiększyć apetyt na ryzyko, ale jeśli polityka fiskalna będzie wspierana przez dużą infrastrukturę lub dotacje, wpływ na płynność może być bardziej trwały. Kluczowe jest połączenie obu tych elementów, ponieważ poleganie wyłącznie na polityce monetarnej może nie wystarczyć do stawienia czoła długoterminowym presjom inflacyjnym. Innymi słowy, nawet jeśli nowy przewodniczący obejmie stanowisko, problemy, z którymi się zmierzy, nie będą mogły być rozwiązane jedynie przez proste dostosowanie stóp procentowych. Jeśli Powell odejdzie z powodu presji politycznej (np. wpływu Trumpa), nowy przewodniczący może zmienić styl działania, ale wewnętrzne różnice i dane będą ograniczać możliwość „jednej ręki, która wszystko kontroluje”. Ponieważ niezależność Rezerwy Federalnej polega głównie na tym, że jej decyzje nie są bezpośrednio wpływane przez Kongres lub administrację, a także na tym, że posiedzenia FOMC i wykres punktowy odzwierciedlają zbiorowe osądy oparte na danych, a nie jedną wolę lidera (co można zauważyć w codziennych wypowiedziach każdego członka głosującego. Oczywiście są opinie, że Powell musi być w stanie wpływać na innych członków głosujących, aby mieć prawo do przewodniczenia, co oznacza, że tylko osoby pracujące w Rezerwie Federalnej mają prawo do wypowiedzi, więc ja nie mam). Ten mechanizm równowagi wzmacnia zaufanie rynku do polityki, ale może również skomplikować zarządzanie oczekiwaniami. Dla rynku ta niezależność zapewnia stabilność, ale może również prowadzić do krótkoterminowych wahań z powodu niewystarczającej przejrzystości decyzji.