1/8 Bardzo interesujący artykuł SCMP na temat pilnej debaty w Chinach na temat tego, jak najlepiej wspierać krajową konsumpcję: "Jednym z punktów spornych jest to, czy ustalać mierzalne cele konsumpcyjne, w podobny sposób jak...

2/8 inne wskaźniki odniesienia, takie jak wzrost PKB. Niektórzy wzywają do uwzględnienia wskaźników, takich jak udział wydatków konsumpcyjnych w PKB, w planie, podczas gdy inni argumentują, że takie metryki nie są operacyjnie wykonalne jako cele polityki.

3/8 Nie wiem, czy ustalanie mierzalnych celów dotyczących zużycia ma sens, ale mogę powiedzieć, że istnieje prosta arytmetyka, której nikt nie wydaje się stosować, a która łatwo ilustruje skalę problemu.

4/8 Na przykład, jeśli Pekin spróbuje zwiększyć udział konsumpcji w PKB o dziesięć punktów procentowych w ciągu następnych pięciu do dziesięciu lat, możemy łatwo obliczyć zależności między średnim wzrostem PKB, średnim wzrostem inwestycji a średnim wzrostem konsumpcji w tym okresie.

5/8 Zakładając średni wzrost PKB w okresie między 0% a 5%, wymagałoby to, aby średni wzrost konsumpcji przewyższał średni wzrost PKB o 2-4 punkty procentowe, a średni wzrost PKB przewyższał średni wzrost inwestycji o 3-6 punktów procentowych.

Cele wzrostu konsumpcji, innymi słowy, implikują cele wzrostu inwestycji. Co ważniejsze, wyjaśniają również problem: Chiny muszą zwiększyć wskaźniki wzrostu konsumpcji o 2-4 punkty procentowe, jednocześnie obniżając wskaźniki wzrostu inwestycji o 3-6 punktów procentowych.

7/8 Czy to możliwe? Tak. Inne kraje dokonały rebalansowania, ale proces ten zawsze był niezwykle trudny. Między innymi oznacza to, że Chiny nie mogą już myśleć o większych inwestycjach jako rozwiązaniu każdego problemu gospodarczego.

8/8 Zamiast tego musi szybko ograniczyć wzrost inwestycji, szczególnie zanim związany z tym wzrost obciążenia długiem kraju wymusi chaotyczną korektę, nawet gdy wzrost konsumpcji zaczyna przyspieszać. To implikuje dość znaczne transfery.